Μια πρόταση για μάθημα από κείμενο της κ.Βάλιας Παπαναστασοπούλου

Ένα όμορφο κείμενο, μια ωραία ανάρτηση η οποία με ενέπνευσε να την κάνω μάθημα.  Η ανάρτηση της καθηγήτριας κ.Βάλιας Παπαναστασοπούλου εδώ:

https://www.facebook.com/1399947830/posts/10232027730781643/

Το κείμενο της ανάρτησής της (ακολουθούν οι αντίστοιχες σχετικές φωτογραφίες, παρακάτω):

1. Κάπου στα υψίπεδα του Ιράν πριν τέσσερις δεκαετίες αποκαλύπτονται σφιχταγκαλιασμένοι δύο νεκροί μίας αλλοτινής εποχής. Οι άνθρωποι του σήμερα, που ξέρουν πολύ καλά να παίζουν με τις λέξεις, τους ονόμασαν «The Hasanlu Lovers”. Και ας μην είχαν ακόμη καταλάβει καλά - καλά πως ήταν δύο άντρες. Έτσι και αλλιώς, ο έρωτας είναι για όλους και σε όλους τους συνδυασμούς.


2. Μία χιλιετία πιο μετά – ίσως και παραπάνω – ένας βασιλιάς στην Ιερουσαλήμ έτρωγε αμέριμνος το σταφυλάκι του στη βεράντα του ανακτόρου του κατά το σούρουπο μάλλον. Η μοίρα τα έφερε έτσι ώστε να πέσει η ματιά του στην όμορφη γειτόνισσα, που έκανε το μπάνιο της. Και, καθώς και οι βασιλιάδες έχουν ψυχή, όπως είναι σε όλους γνωστό, άρχισε μία ιστορία έρωτα που είχε από όλα: μέχρι και φόνο. Γιατί η πηγή και τα εργαλεία του έρωτα είναι οι αισθήσεις. Και στον έρωτα και τον πόλεμο όλα επιτρέπονται.


3. Μερικούς αιώνες αργότερα  γράφτηκε το πιο ωραίο λυρικό τραγούδι. Άσμα ασμάτων το όνομά του, κάποιοι είπαν από στόμα σε στόμα πως το έγραψε ο ίδιος ο Σολομώντας, όχι τυχαία ίσως. Ο βασιλιάς με τις εκατοντάδες γυναίκες και τις χιλιάδες παλλακίδες  δεν μπορεί, θα ήταν ο μάστορας του έρωτα: «Tα δυό σου στήθη είναι σαν δυο νιογέννητα δίδυµα της ζαρκάδας, που βόσκουν στα κρίνα ανάµεσα». Και όλοι αναρωτιούνται εις τους αιώνας των αιώνων: Τι δουλειά έχει ένα τόσο τολμηρό ποίημα μέσα σε ένα ιερό βιβλίο;


4. Τα χρόνια περνούσαν και σε έναν άλλο τόπο ένας ζωγράφος ιστορούσε τον έρωτα με μία ματιά, το coup de foudre που λένε και οι Γάλλοι. Ο έρωτας πονάει λένε οι ποιητές και στην περίπτωση του Αχιλλέα με την Αμαζόνα Πενθεσίλεια ο έρωτας δε διήρκησε παρά μόνο δύο ανάσες και ύστερα έσβησε σαν το κερί στον άνεμο. Όμως ο πόνος έμεινε για να ζωγραφιστεί και να τραγουδηθεί από τους ποιητές τούτου του κόσμου.


5. Κάπου σε μία παραλία ένα ζευγάρι κάνει όνειρα για το μέλλον. Δίπλα τους ένας τυχαίος σκύλος κρυφακούει τα όνειρά τους. Δεν ξέρω, αν τα πέτυχαν ή αν είναι ακόμη μαζί. Αυτό ίσως το ξέρει μονάχα ο σκύλος.


Έτσι και αλλιώς σημασία έχει μόνο η στιγμή. Η ανάσα. Το νυν και το αεί.


(Ένα μικρό διάλειμμα).

1.


2.


3.


4.


5.



Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Υλικό για τους 3 ιεράρχες

Υλικό για Έμμηνο ρύση και Θεία Κοινωνία