Σχεδιάζοντας το όνειρο

https://anastasiosk.blogspot.com/2024/08/blog-post_231.html «Εκεί που σταματώ είναι μόνο ένα όνομα» Στη μνήμη του Χρήστου Γιανναρά Μητροπολίτης Αργολίδος Νεκτάριος Έφυγε ήσυχα. Τα τέλη του «χριστιανά, ανώδυνα, ανεπαίσχυντα, ειρηνικά». Το απόγευμα νιώθοντας μια δυσφορία κάλεσε το φίλο του ιερέα και γιατρό π. Π.Μ. ο οποίος διέγνωσε πνευμονικό οίδημα. Προσπάθησε να μην του δείξει κάτι. Ο ίδιος όμως είχε καταλάβει… –Πεθαίνω, του είπε. Ο π. Π. για να τον καθησυχάσει του είπε: –Αν το λες σοβαρά … ο άγιος Συμεών ο νέος Θεολόγος όταν ένιωσε ότι πεθαίνει, παρακάλεσε τους μοναχούς να του ψάλλουν τα νεκρώσιμα τροπάρια. Είχε απόλυτη διαύγεια. Του απάντησε με σοβαρότητα –Ξεκίνα!!! Σε λίγα λεπτά έφυγε. Στην κηδεία του δεν ακούστηκαν επικήδειοι λόγοι, ούτε συνθήματα(“Αθάνατος”, “θα ζεις”, κ.λπ.) κενού περιεχομένου. Η εκκλησία κατάμεστη από φίλους και μαθητές του. Όλοι είχαν κάτι να πουν για τον άνθρωπο που τόλμησε, βγήκε μπροστά, άνοιξε δρόμους…  Ακούγοντας τα νεκρώσιμα τροπάρια, θυμήθηκα ένα ωραιότ

Ένα γονάτισμα, μια ανάρτηση και μια ομιλία . Το αποσπάσματα που παραθέτω έφερε στο νου μου η ανάρτηση του συναδέλφου Παναγιώτη Ασημακόπουλου:   https://www.facebook.com/share/p/sUbKwBeZUXL5zZyu/ Το σχόλιο είναι επίσης του συναδέλφου Δημήτρη Χοϊλούς: "Οι παραπάνω πράξεις είναι άκρως ερωτικές. Έχουν δηλαδή δυναμισμό. Γι αυτό και κάποιος που ζει χλιαρή ζωή χωρίς την αυτοκαταστροφικη διάθεση του έρωτα (περπατάω 10χλμ) δεν μπορεί να καταλάβει την δύναμη της θέλησης να σχετιστω μαζί σου." __________ Η ομιλία έχει τίτλο: τι γιορτάζουμε τον Δεκαπενταύγουστο και είναι από τον π. Ευάγγελο Παπανικολάου: https://youtu.be/Ib87GOvllL8?si=LVmvYPCYeaDA8E54 __________ Το κείμενο είναι από το βιβλίο, μυθιστόρημα, του Μενιου Σακελλαρόπουλου "ο χορός των συμβόλων", σελ. 104-105.   (Σημείωση, επεξήγηση δική μου: η κ. Αγγελική την προηγούμενη το βράδυ έχει μαλώσει άγρια με την κόρη της τη Θεώνη. Έτσι την άλλη ημέρα...) "Πρώτα πήγε στην Παναγιά την Αντιφωνήτρια για να της ανάψει ένα

  1.Χρήστος Γιανναράς στον Δανίκα: «Η Τεχνητή Νοημοσύνη είναι το τέλος της ανθρωπότητας» https://www.protothema.gr/greece/article/1517291/hristos-giannaras-ston-danika-i-tehniti-noimosuni-einai-to-telos-tis-anthrop otitas/ 2.Δημητριάδης στον Δανίκα, εναντίον Γιανναρά και Ράμφου για Ελληνισμό και Χριστιανισμό https://www.protothema.gr/greece/article/1522331/adiparathesi-filosofon-dimitriadis-enadion-giannara-kai-ramfou-gia-ellinismo-kai-hristianismo/ 3.Ο ΙΩΑΝΝΗΣ ΖΗΖΙΟΥΛΑΣ ΤΟΥ ΚΩΣΤΗ ΠΑΠΑΓΙΩΡΓΗ Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου  Ο συγγραφέας του εμβληματικού «Πεθαίνω σαν Χώρα» Δημήτρης Δημητριάδης είχε την ανάγκη να απαντήσει στην πρόσφατη συνέντευξη του καθηγητή Χρήστου Γιανναρά στον Δημήτρη Δανίκα, κι έτσι μίλησε στο «ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ» και τον Δ. Δανίκα, «εφ’ όλης της ύλης». http://panagiotisandriopoulos.blogspot.com/2024/07/blog-post_25.html

2 κείμενα, άρθρα, μέσα στην καλοκαιρινή ραστώνη: το πρώτο, χρονολογικά, ήτανε ότι οι θεολόγοι (ΠΕΘ) ζητούνε από το υπουργείο να χορηγηθεί τη νέα σχολική χρονιά η Καινή Διαθήκη στους μαθητές "ως σχολικό βοήθημα" ( https://www.alfavita.gr/ekpaideysi/452434_theologoi-se-pierrakaki-na-dothei-stoys-mathites-kaini-diathiki-os-sholiko ) Το δεύτερο αφορά το άρθρο του κ Λακασά στην Καθημερινή με τίτλο: "Μάθημα Ηθικής για όσα παιδιά δεν διδάσκονται Θρησκευτικά" ( https://www.kathimerini.gr/society/563132983/mathima-ithikis-gia-osa-paidia-den-didaskontai-thriskeytika/ ) Γρήγορες σκέψεις: Σε εκπαιδευτικές, όπως θέλουν να χαρακτηρίζονται, ομάδες στο Facebook όπου έγινε η ανάρτηση φάνηκε ο...σεβασμός απέναντι στην ειδικότητα μας από τους..συναδέλφους άλλων ειδικοτήτων. Το κόμπλεξ τους χτύπησε κόκκινο. Τόση έπαρση, αλαζονεία, υποτίμηση, ειρωνεία, απέναντι στην ειδικότητα μας είχαμε καιρό να δούμε. Τι ότι δεν είμαστε επιστήμονες, τι ότι διδάσκουμε παραμύθια, τι ότι κάνουμε κατήχηση

  (Κάθισμα Όρθρου Αναλήψεως) Κατελθὼν οὐρανόθεν εἰς τὰ ἐπίγεια, καὶ τὴν κάτω κειμένην ἐν τῇ τοῦ ᾍδου φρουρᾷ, συναναστήσας ὡς Θεός, Ἀδαμιαίαν μορφήν, τῇ Ἀναλήψει σου Χριστέ, εἰς οὐρανούς ἀναγαγών, τῷ θρόνῳ τῷ πατρικῷ σου, συγκάθεδρον ἀπειργάσω, ὡς ἐλεήμων καὶ φιλάνθρωπος. Μετάφραση   Ἀφοῦ κατέβηκες ἀπό τά οὐράνια στά ἐπίγεια, καί ἀνέστησες μαζί σου ὡς Θεός τή μορφή τοῦ Ἀδάμ, πού βρισκόταν κάτω στή φυλακή τοῦ ᾅδη, ἀφοῦ τήν ἀνέβασες στούς οὐρανούς μέ τήν Ἀνάληψή σου, Χριστέ, τήν ἔβαλες νά καθίσει στόν ἴδιο θρόνο μέ τόν Πατέρα, ὡς ἐλεήμων καί φιλάνθρωπος. ________________________________________ π. Αλέξανδρος Σμέμαν, Εορτολόγιο , σελ. 187-191: "Αμαρτία είναι η προδοσία τού ουρανού μέσα στήν ψυχή... Ο άνθρωπος μέ υπεροψία καί περηφάνια αναγγέλλει πώς είναι μόνο υλικός, πώς ολόκληρος ο κόσμος είναι υλικός, καί πώς τίποτε δέν υπάρχει πέρα από τό υλικό. Καί γιά κάποιο λόγο είναι ακόμη καί χαρούμενος γι αυτό, καί μιλά μέ οίκτο καί συγκατάβαση γι αυτούς πού ακόμη πιστεύουν σέ κάποιου είδους

 "Καὶ ἔπεμπεν αὐτούς, ἐπὶ προφάσει μὲν τῶν ὄχλων, αὐτὸς δὲ εἰς τὸ ὄρος βουλόμενος ἀναβῆναι ἐποίει δὲ τοῦτο πάλιν παιδεύων ἡμᾶς, μήτε ὄχλοις ἄναμίγνυσθαι διηνεκῶς, μήτε φεύγειν ἀεὶ τὸ πλῆθος, ἀλλ᾽ ἑκάτερα χρησίμως, καὶ ἕκαστον ἐναλλάττοντας πρὸς τὸ δέον." Μετάφραση: Καὶ ἀπέστελλε τοὺς μαθητάς του ἔχων αὐτὸ ὡς πρόσχημα διὰ τὸ πλῆθος, ὥστε νὰ διαλυθῇ, ὁ ἴδιος δὲ ἤθελε ν' ἀνεβῇ εἰς τὸ ὄρος. Καὶ αὐτὸ τὸ ἔκανε διὰ νὰ μᾶς διδάξῃ νὰ μὴ ἀναμειγνυώμεθα συνεχῶς μὲ τὸν κόσμον, οὔτε πάλιν νὰ τὸν ἀποφεύγωμεν πάντοτε, ἀλλὰ καὶ τὰ δύο νὰ τὰ κάμνωμεν πρὸς ὠφέλειαν, τὸ ἕνα μετὰ τὸ ἄλλο, ἀνάλογα πρὸς τὴν ἑκάστοτε άνάγκην Ι. Χρυσόστομος, εις κατά Ματθαίον ομιλία ΜΘ', Έλληνες Πατέρες της Εκκλησίας, ι. Χρυσοστόμου έργα, βιβλιο 11, σελ. 24-25 Κωνσταντίνος Καβάφης «Όσο μπορείς» Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις, τούτο προσπάθησε τουλάχιστον όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου, μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες. Μην την εξευτελίζεις πηα