Παρουσιάζουμε την διδακτική πρόταση της συναδέλφου Κατερίνας Βαρελα και ένα άρθρο από το περιοδικό "Παρεμβολή" με αναφορά στο θέμα της παραβολης του Ασωτου. ____________________ Mια διδακτική πρόταση μέσα από το μάθημα των θρησκευτικών ελπίζω να φανεί χρήσιμη. Η διδασκαλία σχεδιάστηκε και πραγματοποιήθηκε φέτος για πρώτη φορά στο Καλλιτεχνικό Σχολείο Γέρακα. Η Επιστροφή του Ασώτου Έργο του διάσημου Ολλανδού ζωγράφου Ρέμπραντ (1606-1669), που βρίσκεται στο μουσείο Ερμιτάζ της Αγίας Πετρούπολης. Δραστηριότητα 1η : Προβάλλεται στον πίνακα η εικόνα χωρίς τον τίτλο και στην συνέχεια ζητάμε από τους μαθητές μέσω της διδακτικής τεχνικής του Έντεχνου Συλλογισμού να απαντήσουν στα ερωτήματα: Τι βλέπω, τι σκέφτομαι, για ποιο πράγμα αναρωτιέμαι, τι τίτλο θα έδινα στο έργο, τι σε εντυπωσιάζει ; Ο εκπαιδευτικός καταγράφει απαντήσεις των μαθητών φτάνοντας στις λέξεις επιστροφή, αγκαλιά, μετάνοια, συγχώρηση, ΄Ασωτος υιός. Δραστηριότητα 2η : Αναφορά στη διήγηση και επεξεργασία της εικόνας...
Μάνος Λαμπράκης Η συγνώμη δεν είναι μια λεκτική χειρονομία ούτε μια ηθική προσδοκία. Είναι μια μορφή επανεγγραφής του τραύματος στο αρχείο της μνήμης. Δεν συντελείται στο πεδίο της αποκατάστασης, αλλά στο ασύμπτωτο βάθος μιας εκ νέου αποδοχής της απώλειας. Δεν αίρει την ενοχή, αλλά επιτρέπει την αναγνώρισή της χωρίς φονική επιμονή. Η συγνώμη, αν είναι αληθινή, δεν θεραπεύει. Ανοίγει. Ο Λόγος του Χριστού, στον ιερό χώρο της συγνώμης, δεν καλεί στην επιείκεια ως στρατήγημα της ηθικής. Δεν είναι επιείκεια, είναι ενανθρώπιση της συγκατάβασης. «Καὶ συγκατέβη ἐπὶ τὴν γῆν ὁ Ἄναρχος, καὶ σαρξ ἐγένετο ὁ ἀκατάληπτος» (Ἰω. α΄ 14). Στην ίδια την Ενανθρώπηση εγγράφεται η πρώτη πράξη συγνώμης, όχι ως παραγραφή, αλλά ως αποδοχή της μνήμης του άλλου. Η συγνώμη δεν είναι ποτέ αμνησία. Είναι επιλογή μνήμης που αρνείται τη διαιώνιση της απόρριψης. Η συγνώμη ανήκει σε εκείνο το φάσμα πράξεων που επιχειρούν την επανοικειοποίηση του ελλείμματος. Δεν «κλείνει» τίποτε, δεν «θεραπεύει» με όρους λειτουργικ...
Προσωπικές σκέψεις...των Φώτων ξημερώνει.. "Οὐκ ἀπαιτῶ σε, Βαπτιστά, τοὺς ὅρους ὑπερβῆναι· οὐ λέγω σοι· Εἰπέ μοι, ἃ λέγεις τοῖς ἀνόμοις, καὶ παραινεῖς ἁμαρτωλοῖς, μόνον βάπτισόν με σιωπῶν, καὶ προσδοκῶν τὰ ἀπὸ τοῦ Βαπτίσματος· ἕξεις γὰρ διὰ τούτων ἀξίωμα, ὅπερ οὐχ ὑπῆρξε τοῖς Ἀγγέλοις, καὶ γὰρ πάντων τῶν Προφητῶν μείζονά σε ποιήσω, ἐκείνων μὲν οὐδεὶς σαφῶς με κατεῖδεν, ἀλλ᾽ ἐν τύποις καὶ ἐν σκιαῖς καὶ ἐνυπνίοις, σὺ δέ, ἐπὶ σοῦ ἱστάμενον κατὰ γνώμην· σῶσαι γὰρ ἥκω, Ἀδὰμ τὸν πρωτοπλαστον" (Οίκος συναξαρίου 5ης Ιανουαρίου) ________ (Ελεύθερη μετάφραση) «Δεν σου ζητώ, Βαπτιστή, να ξεπεράσεις τα όρια· δεν σου λέω: Πες μου αυτά που λες στους παρανόμους και συμβουλεύεις τους αμαρτωλούς. Μόνο βάπτισέ με σιωπηλά και περίμενε τα αποτελέσματα του Βαπτίσματος. Μέσα από αυτό θα αποκτήσεις αξία που δεν υπήρξε ούτε στους Αγγέλους. Διότι θα σε κάνω μεγαλύτερο από όλους τους Προφήτες· κανείς από αυτούς δεν με είδε ξεκάθαρα, αλλά μόνο μέσα από σύμβολα, σκιές και οράματα. Εσύ, όμως, με βλέπεις...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου