Από σήμερα.. Από σήμερα θα προσπαθήσω να φορώ το πουκάμισο του έρωτα πιο συχνά, και ας μην προλαβαίνω να το σιδερώνω.. Από σήμερα θα προσπαθήσω να διαβαίνω το δικό μου δρόμο, και ας είναι ανηφορικός και γεμάτος λακούβες.. Από σήμερα θα προσπαθήσω να κατέβω από το φορτηγό της μοναξιάς μου, που ανέβηκα εδώ και καιρό γιατί κουράστηκα να ελπίζω.. Από σήμερα θα προσπαθήσω να πιστέψω ξανά ότι εκεί έξω υπάρχουν ψυχές που ήρθαν κάτω στη γη για να κλείσουν πληγές που είναι ακόμη ανοικτές.. Από σήμερα θα αφήνω μόνιμα ένα λαμπάκι αναμμένο για να φωτίζει έστω και λίγο το νου μου, όταν εκείνος σκοτεινιάζει από τις μαύρες σκέψεις.. Από σήμερα δεν θα ξεχνώ να φορώ την μάσκα για να βγω, όπως δεν θα ξεχνώ να παίρνω μαζί μου και εκείνο το αναστάσιμο βλέμμα, που χωρίς να ακουμπήσει κανέναν εκείνο περιβάλλει, εκείνο αναδεικνύει, εκείνο θεραπεύει, εκείνο εμπνέει, εκείνο αγαπάει.. Γιατί από σήμερα και κάθε μέρα ο Θεός σκηνοθετεί ταινίες μικρού μήκους αποκλειστικά ...