Ρωμανού του Μελωδού, ποίηση!

ΡΩΜΑΝΟΥ ΜΕΛΩΔΟΥ,ΥΜΝΟΙ,ΤΟΜΟΣ ΠΡΩΤΟΣ

Β΄ ΕΚΔΟΣΗ

Εκδόσεις: Χ.. ΜΠΟΥΡΑΣ

Μετάφραση π. Ανανίας Κουστένης 

______________

Ποίηση! 

Επιλογή από τους οίκους του αγ. Ρωμανού του Μελωδού:

ΤΗ ΕΠΑΥΡΙΟΝ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ (σ.33 κ.ε)

δ΄

“Τῆς χελιδόνος ἀκούσας κατ' ὄρθρον κελαδούσης μοι..”

Μετάφραση 

“Ακουσε την Χελιδόνα ποὺ μοῦ κελαηδεῖ τὰ χαράματα..”

______

ε΄ 

“..Λιγυροῦ ἀκούω κελαδήματος, τερπνοῦ δὲ μινυρίσματος..”

Μετάφραση

“Ακούω ἀπαλό κελάηδημα κι έναν εὐχάριστο ψίθυρο..”

____

Ιγ΄

“...Ὦ μήτερ, καὶ διὰ σὲ καὶ διὰ σοῦ σῴζω αὐτούς· εἰ μὴ σῴζειν τούτους ἠθέλησα, οὐκ ἂν ἐν σοὶ ᾤκησα·..”

Μετάφραση

“..Ὦ Μητέρα καὶ γιὰ Σένα καί μέ Σένα Μεσίτρια σώζω αὐτούς·

ἂν αὐτούς να σώσω δέν ἤθελα, μέσα Σου δέν θά κατοικοῦσα,...”

_____

ις΄

“Νικῶμαι διὰ τὸν πόθον, ὃν ἔχω πρὸς τὸν ἄνθρωπον…”

Μετάφραση

“'Απ' τὴν ἀγάπη λυγίζω, πού ἔχω γιὰ τὸν ἄνθρωπο..”

__

ις΄

Νικῶμαι διὰ τὸν πόθον, ὃν ἔχω πρὸς τὸν ἄνθρωπον», ὁ ποιητὴς ἀπεκρίθη, «ἐγώ, δούλη καὶ μῆτερ μου· οὐ λυπῶ σε γνωριῶ δὲ ἃ θέλω πράττειν καὶ θεραπεύσω σου ψυχήν, ὦ Μαριάμ· τὸν ἐν ταῖς χερσί σου φερόμενον, τὰς χεῖρας ἡλούμενον μετὰ μικρὸν ὄψει με, ὅτι στέργω τὸ γένος σου· ὃν σὺ γαλουχεῖς, ἄλλοι ποτίσουσι χολήν

ὃν καταφιλεῖς, μέλλει πληρούσθαι ἐμπτυσμῶν·ὃν ζωὴν ἐκάλεσας, ἔχεις ἰδεῖν κρεμάμενον ἐν σταυρῷ, καὶ δακρύσεις ὡς θανόντα, ἀλλ' ἀσπάσῃ με ἀναστάντα, ἡ κεχαριτωμένη.

Μετάφραση

 «'Απ' τὴν ἀγάπη λυγίζω, πού ἔχω γιὰ τὸν ἄνθρωπο», ἀπάντησε ὁ Πλάστης, «εγώ, πλάσμα μου καί Μητέρα μου νὰ σε λυπήσω δὲν θέλω· μὰ θὰ σοῦ φανερώσω τὰ ὅσα θέλω νὰ κάνω καὶ ἱκανοποίησι θα δώσω στην ταραγμένη σου ψυχή, ὦ Μαριάμ

Ἐμένα που κρατᾶς στὰ χέρια Σου, νὰ μοῦ τρυπούν τα χέρια σύντομα θὰ δῆς, ἀπὸ ἀγάπη γιὰ τὸ γένος σου Αὐτόν που θηλάζεις. Ἐσύ, ἄλλοι χολή θα Τον ποτίσουν το Πρόσωπο που Σύ καταφιλεῖς, θὰ τὸ γεμίσουν μὲ φτυσίματα· Αὐτὸν ποὺ ἀποκάλεσες Ζωή, στο Σταυρό θὰ Τὸν δῆς κρεμασμένο, και πεθαμένο θὰ Τὸν κλάψης μα καί ἀναστημένο θὰ Τὸν ἀσπαστῆς ή Κεχαριτωμένη.

(Θυμίζει και τον λόγο του αγ. Επιφανίου Κύπρου, Λόγος εις την Ταφή και την εις Άδου Κάθοδο του Κυρίου μας Ιησού Χριστού)

___________________

“...Τη θέση του στο ελληνικό σύμπαν ως πρωτεύοντος ποιητή εξήρε με δοκίμιό του ο Οδυσσέας Ελύτης, ενώ ο Κώστας Βάρναλης αφουγκράστηκε το επαναστατικό σθένος των στίχων του και ο Νίκος Καρούζος τον οικειοποιήθηκε, μεταφράζοντάς τον... “

“...Λίγοι, ελάχιστοι ακόμη και σήμερα έχουμε συνειδητοποιήσει ότι το χαρτί που του έδωσε κάποια νύχτα η Παναγία να καταβροχθίσει, όπως μας λένε τα Συναξάρια, τον έκανε άξιο να μεταμοσχεύσει από τον κορμό του αρχαίου στον κορμό του μεσαιωνικού ελληνισμού έναν ειδικό τρόπο τού εκφράζεσθαι που έφτασε σώος ως τις ημέρες μας…”

“..ο Οδυσσέας Ελύτης αναγκάστηκε να πει πως ο Ρωμανός είναι ένας από τους τρεις πυλώνες, εκτός από τον Πίνδαρο και τον Κάλβο, που συγκρατούν ολόκληρο το οικοδόμημα του λυρικού σύμπαντος, γιατί μόνο ένας τέτοιος ποιητής θα μπορούσε να μεταφέρει τις απαιτήσεις του θείου λόγου και να τολμήσει να πατάξει τον θάνατο, θυμίζοντας πως η ποιητική ζωή του κόσμου προσδοκά πάντα την Ανάσταση («θανάτω θάνατον πατήσας»).”

Τα παραπάνω αποσπάσματα είναι από το άρθρο της Lifo:

https://www.lifo.gr/culture/vivlio/romanos-o-melodos-o-oyranothreftos-poiitis-toy-theioy-dramatos

________

Περισσότερα:

http://giorgosbalurdos.blogspot.com/2018/12/blog-post_20.html

https://fosfanariou.gr/index.php/2021/10/02/romanos-melodos-tou-odyssea-elyti/