Πρόταση δράσης για την έναρξη της σχολικής χρονιάς

 Via Γιώτα Κεφαλά:

"Από τον τοίχο της Tsampika Karakiza . Εξαιρετική ιδέα για την έναρξη της χρονιάς! 

Τώρα που ξεκινά η σχολική χρονιά, σκέφτομαι ότι τις πρώτες εκείνες μέρες που θα μας υποδεχτούν στις τάξεις πρόσωπα αλαφιασμενα από το καλοκαίρι, νυσταγμένα από τα κινητά και με καμία όρεξη να ακούνε κηρύγματα, θα μπορούσαμε να παρακολουθήσουμε με τους μαθητές μας, έτσι εκτός ύλης, κάποιο σύντομο υλικό από τους παραολυμπιακους αγώνες. Ένα απόσπασμα πχ από την τελετή έναρξης, δυο συνεντεύξεις, αγωνιστικά στιγμιότυπα ή ότι άλλο νομίζει ο καθένας ότι θα ταίριαζε σε κάθε τάξη. 

Και μετά τα παιδιά (κι εμείς μαζί) μπορούν να γράψουν μια λέξη ή μια φράση για ό,τι είδαν, που μπορεί να αντιπροσωπεύει αυτό που αισθάνθηκαν, αυτό που σκέφτηκαν παρακολουθώντας, αυτό που τους συγκίνησε ή τους έμεινε ως πιο σημαντικό. Να τα γράψουμε όλα στον πίνακα, συμβατικό ή διαδραστικό, αν μπορούμε να φτιάξουμε και συννεφολεξο εμείς ή τα παιδιά ακόμα καλύτερα, και μετά σε ομάδες με φύλλο εργασίας να συζητήσουμε ερωτήσεις σαν αυτές:

-Διαλέξτε από όλες τις λέξεις του πίνακα (ή του συννεφολεξου) τις τρεις που σας αντιπροσωπευουν περισσότερο και εξηγείστε γιατί.

-Έχουν κάποια σχέση αυτές με τη δική μας ζωή στο σχολείο; ποια; πείτε ένα παράδειγμα γι' αυτό.

-Τι σημαίνει για σας το ρήμα "προσπαθώ"; πείτε το με μια ιστορία χωρίς να χρησιμοποιήσετε τη λέξη "προσπαθώ". 

-Τι σημαίνει για σας η λέξη "στόχος"; ποια είναι η τελευταία φορά που βάλατε έναν στόχο; 

-Ποια είναι τα εμπόδια που συναντήσατε στην προσπάθεια να πετύχετε έναν στόχο; από πού πήρατε βοήθεια; 

-Ποιο στόχο θα βάλετε φέτος στον εαυτό σας;

-Ποιοι θέλετε να είναι οι σύμμαχοι/βοηθοί σας φέτος για να πετύχετε το στόχο σας; 

-Τι στόχο προτείνετε να βάλουμε για την τάξη μας;

-Τι "μετάλλιο" θα δώσουμε στην τάξη μας αν πετύχουμε το στόχο μας;

Η ιδέα μέσα από αυτή τη δραστηριότητα δεν είναι απλώς να συνδέσουμε τους μαθητές με το σχολικό πλαίσιο και την έννοια της ατομικής και συλλογικής προσπάθειας, είναι και να ξετυλιξουμε λίγο αυτό το κουβάρι των συναισθημάτων που κάθε παιδί φέρνει ακατέργαστο στο σχολείο, και είναι και να το καλέσουμε να συμφιλιωθει εν τέλει με τον εαυτό του, τις αδυναμίες του αλλά και τις άγνωστές του δυνάμεις. Γιατί έτσι μπορεί να συμφιλιωθει τελικά και με την ιδέα της μάθησης. Και φυσικά αυτό είναι απλώς μια αρχή, χρειάζεται μια οργανωμένη συνέχεια, και το σταθερό βλέμμα και το νεύμα εκείνο του δασκάλου που περνάει πάνω από το φύλλο εργασίας και φτάνει εκεί που ο μαθητής νοιώθει ότι κάποιος νοιάζεται στ' αλήθεια. 

Οι ερωτήσεις είναι ενδεικτικές, μπορούν να αναπροσαρμοστουν ανά βαθμίδα, ηλικία κλπ ή ακόμα και ανά διδακτικό αντικείμενο. Μπορούν και να δέχονται ως απαντήσεις μια ζωγραφιά ή μια προσωπική ιστορία ή και μια βιντεοαφήγηση. Μπορούν και να μην υπάρχουν και να γίνει μια συζήτηση σε κύκλο. Αλλά πριν πάμε στα παιδιά ας δούμε και μεις το υλικό των αγώνων, υπάρχει πολύ στο ερτφλιξ και αλλού, και οπωσδήποτε ας απαντήσουμε ειλικρινά τις ερωτήσεις για τον εαυτό μας. Είναι το πιο απαραίτητο για να πετύχει η δραστηριότητα. Είναι προϋπόθεση. 

Καλή χρονιά!

ΥΓ: υπάρχει μια διάχυτη εντύπωση ότι τα παιδιά σε τέτοιες δραστηριότητες δεν μιλάνε, δεν εκφράζονται. Κι όμως μιλάνε. Αρκεί να καταλάβουν - αμέσως γίνεται αυτό - το αληθινό μας ενδιαφέρον να τα ακούσουμε, ως αυτό που είναι κι όχι ως κομπάρσους σε ένα σχέδιο μαθήματος."