Τσαρλς Μπουκόφσκι, μεταφράσεις του συναδέλφου Κώστα

 Αναρτώ 2 μεταφράσεις του συναδέλφου Κώστα. 

Ο ίδιος μου ζήτησε να βάλω ένα σκέτο όνομα κάτω από τα ποιήματα. 

Χαίρομαι τους ανθρώπους που δε μένουν στάσιμοι...καλές αναγνώσεις!


  • πρώτο ποίημα: ΒΟΥΤΙΑ (Splash)
  • δεύτερο ποίημα: ΑΠΟΔΡΑΣΗ (Escape)


Εν αρχή: ποιός είναι ο Τσαρλς Μπουκόβσκι; 

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A4%CF%83%CE%B1%CF%81%CE%BB%CF%82_%CE%9C%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BA%CF%8C%CF%86%CF%83%CE%BA%CE%B9



έργα του: 

https://www.protoporia.gr/?subcats=Y&pcode_from_q=Y&pshort=Y&pfull=Y&pname=Y&pkeywords=Y&search_performed=Y&q=%CE%A4%CF%83%CE%B1%CF%81%CE%BB%CF%82+%CE%9C%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BA%CF%8C%CF%86%CF%83%CE%BA%CE%B9&dispatch=products.search


ΒΟΥΤΙΑ

Μια ψευδαίσθηση είναι απατηλή

ότι διαβάζεις τούτο το ποίημα

ενώ η αληθινή ουσία είναι ότι τούτο είναι

κάτι παραπάνω από ένα

ποίημα.

Τούτο είναι το στιλέτο ενός αλήτη,

Τούτο είναι μια τουλίπα,

Τούτο είναι ένας προελαύνων στρατιώτης

στη Μαδρίτη

Τούτο είναι: εσύ πάνω

στο νεκροκρέβατο σου.

Τούτο είναι τα υποχθόνια

γέλια του Λι Πο.*

Τούτο δεν είναι ένα διαολεμένο

ποιήμα.

Τούτο είναι ένα ακοίμητο άλογο,

μια πεταλούδα

στον εγκέφαλο σου.

Τούτο είναι το τσίρκο

του διαβόλου.

Δεν το διαβάζεις τούτο

σε μια σελίδα.

Η σελίδα σε

διαβάζει.

Το νιώθεις;

Είναι όπως η κόμπρα.

Είναι ένας πεινασμένος αετός

καθώςκυκλώνειτοδωμάτιο.

Τούτο δεν είναι ένα ποίημα. Τα ποιήματα είναι ανιαρά,

σου προκαλούν υπνηλία.

Τούτες οι λέξεις σε οδηγούν

σε μια νέα

τρέλα.

Έπεσε πάνω σου η ευλογία, σε ωθήσαν σε μια

εκτυφλωτική γειτονιά του

φωτός.

 

Ο ελέφαντας ονειρεύεται

μαζί σου

τώρα.

Η υφή του χώρου

καμπυλώνεται και

γελά.

 

Είναι μια καλή ώρα να πεθάνεις,

είναι μια καλή ώρα να πεθάνεις όπως

Οι άνθρωποι οφείλουν να

πεθάνουν:

σπουδαίοι,

νικητές,

καθώς ακούγεταιη μουσική,

καθώς γίνονται η μουσική,

με βροντοχτυπήματα,

με βροντοχτυπήματα,

με βροντοχτυπήματα.

 

*Λι Πο: Κινέζος ποιητής του 8ου αιώνα

 

the illusion is that you are simply
reading this poem.
the reality is that this is
more than a
poem.
this is a beggar’s knife.
this is a tulip.
this is a soldier marching
through Madrid.
this is you on your
death bed.
this is Li Po laughing
underground.
this is not a god-damned
poem.
this is a horse asleep.
a butterfly in
your brain.
this is the devil’s
circus.
you are not reading this
on a page.
the page is reading
you.
feel it?
it’s like a cobra.
it’s a hungry eagle circling the room.

this is not a poem. poems are dull,
they make you sleep.

these words force you
to a new
madness.

you have been blessed, you have been pushed into a
blinding area of
light.

the elephant dreams
with you
now.
the curve of space
bends and
laughs.

you can die now.
you can die now as
people were meant to
die:
great,
victorious,
hearing the music,
being the music,
roaring,
roaring,
roaring.

“Splash” by Charles Bukowski, Betting on the Muse


ΑΠΟΔΡΑΣΗ

Η μέρα που πέθαινες της πείνας

και κοιτούσες

τους κύκνους στο πάρκο,

δεν ήταν όντως μια άσχημη μέρα,

τους κοιτούσες να κινούνται γύρω γύρω,

ήταν ήσυχα,

κοιτούσες τα φτερά τους,

τους λαιμούς τους,

τα μάτια τους.

Για μια στιγμή σου πέρασε από το μυαλό,

να πιάσεις έναν, να τον σκοτώσεις,

να τον φας,

αλλά

δεν είχες κάπου να τον

μαγειρέψεις.

Κι ήξερες ότι δεν μπορούσες να το κάνεις

έτσι κι αλλιώς,

υπήρχαν τόσα που δεν μπορούσες

να κάνεις,

γι’ αυτό και πέθαινες της πείνας

σ’ ένα πάρκο.

 

Ξάφνου ακούστηκαν φωνές,

Μια δεσποινίδα με το καλοκαιρινό της

φόρεμα,και ήταν μαζί της ένας νεαρός, κι αυτοί

γελούσαν.

 

Τους κοίταξες και τους φαντάστηκες

νεκρούς,

τους σκέφτηκες μέσα στον

τάφο τους,

είδες τα κόκκαλα τους,

τα άδεια κρανία τους.

 

Έπειτα σηκώθηκες από το

γρασίδικαι τους άφησες εκεί με

τους κύκνους,

βγήκες από το πάρκο,

ήσουν στη λεωφόρο,

ξεκίνησες το περπάτημα,

το περπάτημα έμοιαζε να έχει νόημα,

και δεν ήταν μια άσχημη

μέρα,

απλώς άλλη μια μέρα,

με περπάτημα στο πεζοδρόμιο,

ο κόσμος να σφυροκοπά

τον εγκέφαλο σου-,

μια λευκή έκρηξη του

φωτός.

Το να βρίσκεσαι μόνος σου αποφάσισες, ήταν ένα

μεγαλειώδες

θαύμα.

Τίποτα άλλο δεν είχε

νόημα

πια.

 

“Escape” by Charles Bukowski, Betting on the Muse


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Υλικό για τους 3 ιεράρχες

Υλικό για Έμμηνο ρύση και Θεία Κοινωνία